عوامل موثر بر کاهش میل جنسی و ناتوانی جنسی در سالمندان

عوامل موثر بر کاهش میل جنسی'>جنسی و ناتوانی جنسی در سالمندان

عوامل اجتماعی

نگرش جامعه به کهولت و افزایش سن یکی از عوامل کاهش تمایلات و توانایی جنسی محسوب می گردند. اکثر افراد پیر در سطح جهانی از ابراز تمایلات خود خودداری می کنند.ایشان نگرش اجتماعی فوق را قبول کرده و بعد از مدتی سعی در فراموش کردن امیال جنسی خود می نمایند. اکثر جوامع جهانی نسبت به علایق جنسی سالمندان دید منفی داشته و چنان چه فردی با موهای سفید که همسرش یا فوت کرده و یا طلاق گرفته علاقه به ازدواج از خود نشان دهد، به طور غیر مستقیم توسط افراد فامیل نزدیک و دور و دوستان از آن منع می گردد و به طور غیر مستقیم به او گفته می شود که بهتر است برای سفر آخر آماده شود و شروع زندگی جدید را فعلاً از سر خود دور کند.

اما افراد مسن سالم که توانایی و تمایلات جنسی آنها هنوز باقی مانده است عضوی از جامعه هستند و می بایستی خواسته های آنها توسط دیگران محترم شمرده شده و به او اجازه داده شود که احساسات خود را بدون خجالت و ترس و نگرانی ابراز نماید.

از سوی دیگر همان طور که مولوی می فرماید:

(( ای برادرتو همــــــه اندیشه ای مابقی خود استخوان و ریشـــــه ای ))

نگرش ها، طرز تفکر، چارچوب ذهنی به رفتارهای ما شکل و جهت می دهند. چنانچه فرد سالمند، افکار قالبی برگرفته از جامعه را دربست قبول کند کم کم خود نیز به این باور می رسد که ناتوان است.طرز تفکر هر کس می تواند زندگی وی را تعریف کند. پس به جز مرگ که واقعیتی مطلق است همه چیز دیگر را باید در بوته منطق و تفکر گذاشت و آنگاه پذیرفت.

اکثر مطالعات علمی بر این نکته تاکید دارند که پیری لزوماً با نارسایی های جنسی ممکن است همراه نباشد و هستند کسانی که تا آخرین روزهای زندگی از این موهبت لذت برده و کاهش های موقتی و یا نارسایی ها، آنها را از انجام وظیفه زناشویی دور نکرده است. البته بیماری های جسمی می توانند باعث نارسایی های جنسی گردند. محققین دریافته اند که اکثر ناتوانایی ها و بی میلی های واقعی یا نتیجه بیماری ها و یا داروها می باشند و افزایش سن نقش کوچکتری در ایجاد بی میلی واقعی بازی می کند. وجود بیماری ها باعث تجویز دارو توسط پزشک می گردد و داروها نیز اثر منفی خود را در رفتارهای جنسی گذارده و دایره مریض،"بیماری و داروها" را باعث می گردند.