تمرینات کششی. دکتردقاق زاده واتساپ :09374715665

به طور کلی 5 گروه کشش عبارتند از: کشش استاتیک، داینامیک، سیکلیک یا متناوب، بالیستیک و کشش مبنی بر PNF. هر کدام از این کشش ها در افزایش طول بافت موثرند و میتوانند به شیوه های مختلفی انجام شوند؛ برای مثال میتوانند به صورت دستی یا مکانیکی باشند، پسیو یا اکتیو باشند و یا توسط خود بیمار (سلف استرچینگ) یا توسط تراپیست انجام شوند.

کشش بالیستیک

به کششی با نیروی بالا، سرعت بالا و شدت بالا که بصورت متناوب است گفته میشود. مشخصه اصلی این نوع کشش، حرکت سریع مفصل است که بافت نرم مورد نظر را بسرعت طویل میکند. برای مثال، مانور SLR با سرعت بالا میتواند باعث کشش بالیستیک عضلات همسترینگ شود. اگرچه هر دو نوع کشش بالیستیک و استاتیک باعث افزایش انعطاف بافتی برابر میشوند، کشش بالیستیک ترومای بیشتری به بافت کشیده شده وارد میکند و همچنین باعث به وجود آمدن کوفتگی (soreness) بیشتری نسبت به کشش استاتیک میشود. اگرچه این نوع کشش برای افراد جوان و سالم سبب افزایش دامنه حرکتی میشود، ولی برای افراد مسن، افراد دارای پاتولوژی عضلانی-اسکلتی، کانترکچر های مزمن و افراد کم تحرک توصیه نمیشود؛ به دلیل:
• بافت هایی که بعلت بی تحرکی یا عدم استفاده ضعیف شده اند به سادگی آسیب می بینند.
• بافت پیوندی سفتی که در کانترکچر های مزمن دیده میشود، نه تنها با کشش های کوتاه مدت و شدت بالا آزاد نمیشود، بلکه شکننده تر نیز میشود.